หน้าแรก -> Manga -> Hajime No Ippo -> Hajime No Ippo 932 TH: The Champion is on His Way to Brawl

สิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นของอิปโป้ ก่อนขึ้นไปยังเวทีที่ผู้ท้าชิงคอยอยู่!!

อิตางากิ : สิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน...
อิตางากิ : มันหมายความว่ายังไงนะ!?

ทากามูระ : ใช่แล้ว!
ทากามูระ : ครั้งแรกในชีวิตของอิปโป้ที่มันจะ...

ตอนที่ 932 : แชมป์พร้อมที่จะสู้

เตรียมพร้อมเต็มที่!!

ความทุ่มเทและความโกรธเต็มพิกัด...
พร้อมที่จะปลดปล่อยเต็มที่!!

อิตางากิ : ไม่รู้ควรจะไปเตือนรุ่นพี่หรือเปล่า แต่เตือนไว้ก่อนจะดีกว่า
อิตางากิ : เขาจะได้สงบลง

มันจะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อนแน่นอน

อิตางากิ : เดี่ยวก่อน...

อิตางากิ : โทษที แต่ผมจะไม่ไปบอกเขาตอนนี้แน่
อิตางากิ : จากสถานการณ์ตอนนี้
อยากจะเห็นจริงๆว่ามันจะเป็นยังไง!

อิตางากิ : ต้องรีบไปหาอาโอคิมูระซัง
อิตางากิ : พวกเขาอยู่ไหนกันนะ

อาโอกิ : อิตางากิมันพูดอะไรนานจังฟะ
คิมูระ : อิปโป้จะขึ้นเวทีแล้ว

ควันฟุ้งตรงทางเข้า มองไม่เห็นเขาเลย แต่...

เดี่ยว!
เจอแล้ว อยู่นั่นไง

เขาอยู่นั่น!!

ชกเงาผ่านกลุ่มควัน ขณะเดียวกันก็มุ่งหน้ามาแล้วครับ...

แชมป์จะระเบิดพลังในคืนนี้ได้หรือไม่!?

เทพวายุขึ้นมาแล้วครับ!
มาคุโนะอุจิ อิปโป้!!

โว้!
โอ้!

ยางิ : อิปโป้คุง

คาโมงาว่า : ทางนี้ เจ้าหนู!

เขาหยุดชกเงาแล้วครับ
สงบลงแล้วก้าวขึ้นเวทีมาแล้วครับ

และตอนนี้...

ขึ้นเวทีมาแล้วครับ!
ทั้งคู่พร้อมแล้ว
ทั้งอารีนากำลังจะระเบิดแล้วครับ

มาคุโนะอุจิดูบึกกว่าปกติอีก
คงเพราะซ้อมกันคู่ซ้อมที่ระดับสูงกว่ามาตลอด

โอคิตะ : การชกเงาของมาคุโนะอุจิดีมีพลังกว่าแต่ก่อนซะอีก
โอคิตะ : คงซ้อมมาอย่างหนักเลย

เซนโด : อืม
ซาเอกิ : แต่ว่า

ทั้งสอง เชิญมาที่กลางเวทีได้!

มายืนประจัญหน้ากันกลางเวที เห็นความแตกต่างของร่างกายชัดเลยครับ
ความแตกต่างขนาดนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ

โห ต่างกันกว่าที่คิดอีกวะ
งี้จะต่อยแล้วจะได้ผลหรือเนี่ย

แล้วเขาจะรับหมัดของโคจิม่าได้หรือเปล่าเนี่ย!?
น่าเป็นห่วงจริงๆ

ผู้ท้าชิงเคยอยู่ในรุ่นไลน์มาก่อน
แต่ทางแชมป์ก็ขึ้นชื่อเรื่องหมัดหนักทั้งที่เขาก็ตัวเท่านี้ครับ

ความแกร่งของเข้าจะจัดการกับขนาดที่แตกต่างได้หรือเปล่า หรือเขาจะพบกับความลำบากอย่างหนัก

ศึกนี้จะชอบตอบได้!

เซนโด : ไม่ชอบใจเลยเฟ้ย

โอคิตะ : เหมือนกันเลย มันดูถูกมาคุโนะอุจิตลอดเวลาเลย
ซาเอกิ : หน้าไม่อายอะไรอย่างนี้

เซนโด : ไม่ใช่เรื่องนั้น!

เซนโด : มาคุโนะมันคิดยังไง กับเรื่องที่ไอ้บ้านั่นมันพูดต่างหากละ
เซนโด : มันควรจะจ้องกลับสิ ไม่ใช่มองลงพื้นยังงี้

โอคิตะ : ก็เค้าไม่ใช่คนแบบนั้นนี่
ซาเอกิ : เค้าก็ไม่จ้องฉันเหมือนกัน ตอนที่สู้กันหนะ

ดาเตะ : ไม่หรอก
ดาเตะ : บางอย่างแตกต่างไป

ดาเตะ : มันก็จริง ที่เค้าไม่ใช่ประเภทที่จะชอบกดดันคู่ต่อสู้
ดาเตะ : และถึงอย่างนั้น สายตาเขาก็มองพื้นอย่างเดียว ตั้งแต่เข้ามาแล้ว
ดาเตะ : นี่มันแปลกจริงๆ
ดาเตะ : บางอย่างแปลกไป

อิตางากิ : มาสอดแนมหรือครับ

อิตางากิ : มิยาตะซัง?

มิยาตะ : สอดแนมงั้นหรือ? เพื่ออะไรหละ?

อิตางากิ : อ่อ ผมไม่ควรถามสินะ เพราะคุณจะไม่สู้กับรุ่นพี่อีกแล้ว

มิยาตะ : มาคุโนะอุจิ มันเป็นอะไร?
มิยาตะ : ดูมันยังไงๆอยู่นะ

อิตางากิ : หือ? พูดอะไรหนะ

มิยาตะ : ตอบมาสิ

อิตางากิ : โอเคๆ คุณทากามูระ บอกว่า

มิยาตะ : วิวาทหรือ!?

เซนโด : อะไรนะ
โอคิตะ : มันต่างจากที่เคยยังไงนะ

ดาเตะ : เท่าที่จะบอกได้ก็คือ

ดาเตะ : เค้าดูเครียดมากๆ

มิยาตะ : ในกรณี้นั้น...

พวกเราอาจจะได้เห็น เหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

ทั้ง 2 แยกย้ายไปเข้ามุมตัวเองแล้วครับ

ผู้ชมเริ่มเงียบแล้วครับ

ทั้งสนามแทบจะหยุดหายใจ เพื่อรอที่จะให้ระฆังดัง

เค้าตัวเล็กจริงๆ และก็ไม่น่าเชื่อเลย ว่าทำไมเค้าดูเงียบขนาดนี้
นายต้องทำได้แน่ ฮิซาโตะ

คาโมงาวะ : ก็คิดว่าคงรู้อยู่แล้ว แต่ยังไม่ต้องปล่อยหมัดหนักนะ
คาโมงาวะ : โยกหัวแล้วก็ดูเชิง เหมือนที่เคยทำตามปกติ
คาโมงาวะ : ฟังอยู่หรือเปล่าหนะ เจ้าหนู!?

เซคันเอาร์!!
เซคันเอาร์!!

คาโมงาวะ : บ้าจริง!
ยางิ : มีอะไรหรอ

คาโมงาวะ : ไอ้บ้านั้นนะสิ
มันไม่ได้ยินที่ฉันบอกซักนิดเลย

ทำนายสำหรับยกแรก: เลือด!