
ตอน 931 : รายงานด้วยรอยยิ้ม
ฮอลล์เงียบสนิท เมื่อนักมวยเดินเข้าสนาม

คู่เอกของวันนี้ ! การชิงแชมป์รุ่นเฟเธอร์!! จะเริ่ม ณ บัดนี้...
เริ่มซะที... พวกเราเชื่อมือแกนะ มาคุโนะอุจิ !
ได้ยินว่าผู้ท้าชิงมันพูดน่าเกลียดไว้เยอะ! สั่งสอนมันซะเลยนะ!
ใช่แล้ว อัดมันเลย!
คุมิ : มาคุโนะอุจิซัง...

คุมิ : เป็นอะไรไปหนะ เชียร์กันเถอะ
มาชิบะ : ฉันไม่ได้จะมาเชียร์ แต่สิ่งที่มันกวนใจฉันอยู่ ก็คือ
ที่นั่งพวกเราหนะ
เซนโด, ซาเอกิ, ดาเตะ, โอคิตะ : ถล่มมันเลยโว๊ย จะอัดแกให้เละเลย ถ้าแกแพ้!
ทางมุมน้ำเงิน คือผู้ท้าชิง
ไปกันเถอะ ฮิซาโตะ

ฮิซาโตะ : ฉันต้องชนะ
นั่นแหละที่ฉันอยากได้ยิน ดูท่านายจะพร้อมแล้วสินะ
งั้นก็ไปกันเลย
ถึง ฮิซาโตะ...

ในทีสุดแมทช์นี้ก็มาถึง ฉันหวังว่าคุณจะโชคดีในการสู้กับมาคุโนะอุจินะ เหมือนอย่างที่แกต้องการไง
ฉันกลัวจนไม่กล้าไปดู แต่ฉันจะตั้งตาคอยนะ
ฉันมีข่าวดีมาบอกคุณด้วย
ลูกของเราเป็นผู้ชาย หมอบอกว่าจะดูแลเขาให้ตอนที่ฉันมีสอบ
ฉันคิดดีแล้ว เมื่อลูกเราเป็นชาย
ฉันคิดว่า พวกเราสามารถตั้งชื่อโดยเอาจากชื่อของคุณกับคนที่คุณนับถือ
ถ้าเราเอาคำว่า จิ จากมาคุโนะอุจิ และ โตะ จาก ฮิซาโตะ รวมกันจะเป็น
คาซึโตะ

คุณคิดว่ายังไง ตอนนี้หวังว่าเราจะได้คุยกันด้วยรอยยิ้มนะ เมื่อเราเจอกันครั้งหน้า
ฉันจะตั้งตาคอยคุณ
อากิ
ฮิซาโตะ : อิปโป้รวมกับฮิซาโตะเป็นคาซึโตะหรือ?
ฮิซาโตะ : อัศจรรย์จริงๆ
ฮิซาโตะ : เป็นชื่อที่ดีมาก
ฮิซาโตะ : ฉันจะชนะ ฉันจะต้องชนะ

ฮิซาโตะ : ย้าาาาา!!

ผู้ท้าชิง โคจิม่า ฮิซาโตะ เข้าสนามมาแล้ว!!
ทั้งฮอลล์เต็มไปด้วยเสียงตะโกนโห่ เพราะเขาได้พูดจาดูถูกแชมป์ไว้
แต่ดูเหมือนเค้าจะไม่สนใจเสียงเหล่านี้เลย
เขาเชิดหน้าเดินเข้าฮอลล?
ฮิซาโตะซัง!! แกต้องทำได้
เซนโด : นั่นเรอะ เจ้าโคจิม่า? ดูไม่ค่อยเหมือนเลย
ซาเอกิ : เขาดูจะพร้อมดีนะ
โอคิตะ : คิดว่าไงครับ
ดาเตะ : ดูเหมือนเขาพร้อมแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และทางมุมแดง แชมป์

โชคดีนะ พวกเราจะช่วยเชียร์
ครับ
คิมูระ : มีอะไรเหรอ ดูแกแปลกๆ
อาโอกิ : เอ่อ
อาโอกิ : แค่กังวัลกับบางอย่างหนะ
คิมูระ : หือ

อาโอกิ : โคจิม่าจริงๆแล้ว มันเป็นแฟนพันธุ์แท้ของฉันเลย มันเคยของรูปฉันด้วย แต่ฉันไม่รู้ว่าจะให้มันตอนไหนดี
คิมูระ : เลิกโม้ได้แล้ว
อาโอกิ : แต่มันเป็นเรื่องจริงนะ
คิมูระ : ไปหาที่นั่งกันเถอะ
อาโอกิ : ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอะ มันขอจริงๆ
อิตางากิ : รอด้วยครับ ขอผมไปด้วยคน
ทากามูระ : เฮ้
ทากามูระ : แกควรจะไปที่มุมของอิปโป้นะ
ทากามูระ : และบอกมันว่า อย่าลืมคำแนะนำที่ฉันบอกมันไป
อิตางากิ : หือ?
อิตางากิ : คำแนะนำ?

ทากามูระ : แกก็รู้สึกใช่มั้ย มีบางอย่างแปลกไปกับอิปโป้
อิตางากิ : ครับ
ทากามูระ : พนันได้เลย เพราะมันไม่ได้นอนเลย
ทากามูระ : มันคงจะปวดกระเพาะ ปวดหัว เครียดไปหมด
ทากามูระ : นั่นไม่ใช่สิ่งที่ปกติมันจะเป็น
ทากามูระ : ฉันว่ามันก็คงไม่รู้ตัวว่ามันกำลังเป็นอะไรอยู่ตอนนี้
ทากามูระ : ฉันบอกให้มันจำคำแนะนำที่ฉันบอกมันเป็นร้อยๆครั้ง แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่เข้าหัวเลย
ทากามูระ : รีบไปแล้ว บอกให้มันจำไว้
อิตางากิ : แล้วคุณรู้หรือเปล่าครับ ว่ารุ่นพี่เป็นอะไรไป
ทากามูระ : ระดับเราอาจจะต่างกัน แต่มันก็เหมือนน้องสำหรับฉัน
ทากามูระ : และฉันรู้ว่ามันรู้สึกยังไง เมื่อมีคนมาว่าร้าย ตาแก่

ทากามูระ : สำหรับฉัน ฉันสามารถระงับความโกรธไว้ แล้วเพิ่มเป็นแรงกระตุ้น แต่สำหรับมัน
ทากามูระ : เออ ใครจะรู้หละ?
ทากามูระ : ฉันหมายความว่า มันอาจจะเคยขึ้นเวทีด้วยความโกรธมาก่อน แต่...
ทากามูระ : มันก็ใช้สไตล์ปกติของมัน และเอาชนะมาได้
อิตางากิ : งั้น คุณคิดว่าครั้งนี้...
อิตางากิ : จะต่างไป?
ทากามูระ : ใช่แล้ว ฉันสงสัยว่า ในหัวของมันตอนนี้ มันยังคิดเรื่องแทคติก หรือ กลยุทธเหมือนปกติอยู่หรือเปล่า
"สู้ในฐานะแชมป์หรือ... ขอโทษนะ ผมไม่คิดว่าผมจะทำมันได้"
ทากามูระ : สิ่งนี้แหละ ที่ฉันไม่รู้ว่า คราวนี้มันแตกต่างกันยังไง
ทากามูระ : มันอาจจะแข็งแกร่งกว่าที่เคยเป็น หรืออาจจะห่วยแตกไปเลยก็ได้
ทากามูระ : ถึงงั้นก็เถอะ มันจะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อน
อิตางากิ : สิ่งที่ไม่เคยมีใครเห็นมาก่อนหรอ...
ทากามูระ : ใช่แล้ว!
ทากามูระ : ครั้งแรกในชิวิตของอิปโป้ ที่มันจะ...
